مصلوب ترانه

شانس فقط تهرونه!

از ترانه تا خونه....

ما شهرستانی ها باید خیلی خوش شانس باشیم

باید خیلی راه های دور و درازی رو بریم تا بتونیم به چیزی که می خواییم برسیم.

خیلی سخته بدونی میتونی کاری رو انجام بدی ولی همه درا به روت بسته باشن.

برادرت با کلی استعداد تو ورزش (فوتبال و والیبال) نمیتونه تو شهر خودش مطرح بشه

و باید واسه عشقی که داره  بره تهران کار کنه و فوتبال هم بازی کنه

تا شاید اگه از پس هزینه ها هم براومد بتونه خودی نشون بده و

تازه باید قید تحصیلش رو هم بزنه...

خودتم استعدادت تو شعر  و ترانه باشه که دیگه بدتر...

باید تو کارگاه های شهر های بزرگ شرکت کنی تا بتونی خودتون نشون بدی

تو فضای مجازی هم کلی سایت هست خرید و فروش ترانه!!!!

واقعا مسخره هستند....

اون شاعرا و ترانه سراهای معروف و بزرگ هم همین الانش مظلوم هستن

اسمشون رو کار درج نمیشه... دایم ممنوع الکار میشن

خواننده و نوازنده و آهنگساز با ترانه هاشون هزار تا کنسرت برگزار میکنن

ولی اونا فقط یه بار اونم با هزار منت از کارشون نفعی ممکنه ببرن....

و کار تا اخر به اسم خواننده تموم میشه....