مصلوب ترانه

نه امروز روز پدر هست

نه سالروز رفتنش...

در تمام تقویم ترانه من  نام پدرم زنده است...

هرچند توصیف این بزرگ مرد خارج از قلمرو واژه هاست...

ولی تقدیم به مرد قبیله .....

مرد قبیله- یونس محمدی

پدر ای مرد قبیله

غیرت بی مکر و حیله

ناجی پروانگی ها

توی روزگار پیله

ای بلند بالا تن تو

واسه من اوج رسیدن

توی آسمون قلبت

سمت رویاها پریدن

اگه دنیا همه شب بود

تو اسیر خواب نبودی

همصدا با مستی ماه

چه ترانه ها سرودی

هجمه ی مردونگی بود

اون نگاه زندگی بخش

واسه شاهنامه ی قلبم

رستمی سوار بر رخش

اما انگار رسم خوباست

گلچین باغ خدایی

چشم اسمون اون شب

پر اشک شد از جدایی

حالا دلخوشیم همینه

مات شدن رو عکس دیوار

میخوام این عمرم فنا شه

عین شمع و شب و سیگار

این ترانه تقدیم به حضرت ولی عصر (عج)

بیشتر یه کار دلیه و مناسبت تقویمی خاصی نداره

کلن دوست ندارم خودم رو به روزای تقویم محدود کنم.

بیا- یونس محمدی

محو سراب تو شدیم تو این کویر تنهایی

چشامون خیس بارونه ازین شور وشیدایی

تموم سالمون بی تو یه عمریه زمستونه

تقویم بی ستاره هم ازین دوری پشیمونه

گلهای باغچه پژمرده،دلا تاریک و شیطونی

چشای نرگس هم مونده به درتا روز مهونی

نمیدونیم کدوم جمعه، اما دلامون روشنه

این هوای با تو بودن عین عاشق شدنه

بیا تا سیاهی ها تو نورت زندونی بشن

ترکش و آتیش جنگ آب و بارونی بشن

یا مهدی....